Ποινικό δίκαιο ναρκωτικά.
Στο ποινικό δίκαιο, οι διατάξεις που αφορούν τα ναρκωτικά βρίσκονται στον Νόμο 4139/2013 “Περί ελέγχου και καταπολέμησης των ναρκωτικών και άλλων ψυχοτρόπων ουσιών”.
Ο νόμος αυτός καθορίζει τις ποινές και τις διαδικασίες που αφορούν τα αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά.
Συγκεκριμένα, ο νόμος κατατάσσει τις ουσίες σε κατηγορίες ανάλογα με τον βαθμό επικινδυνότητάς τους.
Υπάρχουν οι ουσίες της πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, καθώς και οι ουσίες που θεωρούνται ποινικώς αδιάφορες.
Σε γενικές γραμμές, η κατοχή, η παραγωγή, η εμπορία και η διακίνηση ναρκωτικών ουσιών είναι αδικήματα στο ποινικό δίκαιο.
Οι ποινές που επιβάλλονται για τα αδικήματα αυτά εξαρτώνται από την κατηγορία της ουσίας και τη σοβαρότητα της πράξης.
Οι Ποινές που Προβλέπονται για Κατοχή, Παραγωγή και Διακίνηση Ναρκωτικών Ουσιών
Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση , οι ποινές που προβλέπονται για τα αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά στο ποινικό δίκαιο είναι οι εξής:- Για την κατοχή ναρκωτικών ουσιών για προσωπική χρήση, η ποινή φυλάκισης κυμαίνεται από 3 μήνες έως 5 χρόνια και πρόστιμο από 5.000 έως 50.000 ευρώ, ανάλογα με την ποσότητα της ουσίας ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που ο δράστης μένει ατομώρητος εάν τυγχάνει χρήστης
- Για την παραγωγή, εμπορία, διακίνηση ή διανομή ναρκωτικών ουσιών, οι ποινές φυλάκισης είναι από 5 έως 20 χρόνια και πρόστιμο από 50.000 έως 500.000 ευρώ, ανάλογα με την ποσότητα και την κατηγορία της ουσίας.
Επιπλέον, ο νόμος προβλέπει ειδικές περιπτώσεις, όπως τη συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση ή την παράνομη παραγωγή ή διακίνηση μεγάλης ποσότητας ουσιών, για τις οποίες οι ποινές είναι ακόμη πιο αυστηρές.
Ειμαι χρήστης. Έχω ευεργετικές διατάξεις.
Η νομοθεσία περί ναρκωτικών προβλέπει ευεργετικές διατάξεις για τους χρήστες ναρκωτικών.
Συγκεκριμένα, ο νόμος 4139/2013 προβλέπει τη δυνατότητα εφαρμογής εναλλακτικών μέτρων αντί για ποινή φυλάκισης για τους ατόμους που κατέχουν ναρκωτικές ουσίες για προσωπική χρήση.
Συγκεκριμένα, αν κάποιος κριθεί ένοχος για κατοχή ναρκωτικών ουσιών για προσωπική χρήση, ο δικαστής μπορεί να εφαρμόσει εναλλακτικά μέτρα όπως θεραπευτική αγωγή, αποκατάσταση, κοινωνική υποστήριξη, ψυχοκοινωνική στήριξη ή συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η ποσότητα των ναρκωτικών είναι μικρή και δεν υπάρχουν ενδείξεις για εμπορία ή διακίνηση.
Το ίδιο συμβίνει και σεμγαλύτερες ποσότητες αν πράγματι αποδειχθεί ότι ο δράστης τυγχάνει τοξικοεξαρτημένος χρήστης
Σημειώνεται ότι οι ευεργετικές διατάξεις δεν απαλλάσσουν το άτομο από νομικές κυρώσεις, αλλά προτιμούν εναλλακτικές μορφές τιμωρίας που στοχεύουν στην αποκατάσταση και επανένταξή του στην κοινωνία.
Τι ισχύει στη Ευρωπαϊκή Ένωση
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ποινές για τα αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά διαφέρουν ανάμεσα στα κράτη μέλη.
Κάθε χώρα έχει τη δική της νομοθεσία και ποινικό δίκαιο που καθορίζει τις ποινές και τις διαδικασίες για τα αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά.
Ορισμένες χώρες εστιάζουν σε προγράμματα αποκατάστασης και αποφυγής της φυλακής για τους χρήστες ναρκωτικών, ενώ άλλες χώρες εστιάζουν περισσότερο στην καταπολέμηση της εμπορίας και της διακίνησης ναρκωτικών.
Γενικά, σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ποινή για την κατοχή μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών για προσωπική χρήση είναι συνήθως πιο ελαφριά, ενώ η ποινή για την εμπορία και τη διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών είναι πιο αυστηρή.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι νόμοι και οι ποινές μπορεί να διαφέρουν και να υπόκεινται σε αλλαγές ανάλογα με την εξέλιξη της νομοθεσίας και τις πολιτικές αποφάσεις κάθε κράτους μέλους της ΕΕ.
